کلام آخر

خب خب خب دیگه رسیدیم به آخر قصه ی گمشده درکویر

توی این5سالی ک تو این کویر گمشده بودم خیلی چیزا دیدم و شنیدم

روزای خوب وبده زیادی داشتم اینجا وتجربه های زیادی کسب کردم و خودمو

تاحد زیادی پیدا کردم و حتی آدمایی که تواین کویر بامن بودن رو خیلی خوب شناختم

یه سری آدما مثل ب و پ و خورزو خودخواه و دورو بودن و از اعتماد ومهربونی من سو استفاده

کردن که حرفامو بهشون زدم و واگذارشون کردم بخدا و دوس ندارم حتی یه باره دیگه

حرفی ازشون یا دربارشون بشنوم چون خدا خودش جای حق نشسته و حق هرکسی رو

اونجوری که شایستشه ادا میکنه.این آدما با دورییشون بهم یاد دادن دیگه به کسی اعتماد

نکنم و واسه کسی دلسوزی نکنم چون بعدها هیچکی جز خودت واست دلسوزی نمیکنه

و آدمای دورو عادت کردن اونایی ک ساده ومهربونن رو پله ای کنن برای بالابردن و پیشرفت

خودشون.

یه سری از آدمایی هم که شناختم مثل م دوس داشتنی وبزرگوار بودن ک باعث شدن

چاله چوله ها وسراب هایی ک تو این کویر بودرو شناسایی کنم و تو دام اون آدمای بالایی

و امسال اونا نیفتم که واسه اینجور دوستام آرزوی موفقیت و خوشبختی دارم 

یه سری آدما هم مثل ق بودن که غریب نواز بودن و کمک های اطرافیانشو نادیده

میگرفتن و باخودی ها غریبه وار برخورد میکردن که نتیجش این شد که دوره اون

وامثال اون تو دنیای رفاقت خط بکشم.

و بالاخره یه سری آدمای گل و دوس داشتنی هم بودن که خیلی درمقابلشون

غریب بودم و به واسطه ی دوستی مشترک باهاشون آشنا شدم ولی اینقد دوستیمون

عمیق شد و صمیمی که حتی خارج از دنیای وبلاگ نویسی باهاشون هستم وهمه جوره

حمایتشون میکنم و دوسشون دارم که خودشون میدونن کیاهستن وصب تاشب باهاشون

درارتباطم

ودرآخر اینکه ممکنه یه سری آدماروهم جا انداخته باشم وحرفی تو این پست ازشون نزده

باشم که اونم دلیل خاص خودشو داره پس فک نکنن فراموششون کردم.

پ.ن:این وب در طی دوسه روز آتی برای همیشه حذف خواهدشد وروزای

وبلاگیه من شاید دروبلاگی دیگر ادامه پیداکند اما بنا به دلایل امنیتی 

نمیتونم آدرسو به همه بدم پ اونایی که آدرس رو ندارن ازم ناراحت نشن

وهرکی خوبی وبدی ازمن دید حلالم کنه.یاعلی.

کلام آخر...